Kancelaria - Parafia Matki Bożej Częstochowskiej

Kancelaria

w Domu Parafialnym w dni powszednie (oprócz Piątku) po wieczornej Mszy Św.

w sprawach pilnych dzwonić na nr tel.: 17 780 71 03

1. sakrament chrztu / 2. Sakrament bierzmowania / 3. Sakrament ślubu / 4. pogrzeb

SAKRAMENT CHRZTU ŚWIĘTEGO

Sakrament chrztu św. jest konsekwencją sakramentu małżeństwa w czasie, którego małżonkowie zobowiązali się do przyjęcia potomstwa, jakim ich Bóg obdarzy i wychowania go w wierze. Pierwszym i jakże znamiennym etapem wychowania w wierze jest właśnie sakrament chrztu.

Kilka wiadomości o chrzcie.

Chrzest to brama do innych sakramentów. Bez chrztu nie ma spowiedzi, I Komunii św. itp.
Sakrament to widzialny znak niewidzialnego działania Boga. W przypadku chrztu tym widzialnym znakiem jest polanie główki dziecka wodą święconą i wypowiedzenie słów: np. Janie, ja ciebie chrzczę w imię Ojca, Syna i Ducha św. Zwykle dokonuje tego kapłan w świątyni w sposób uroczysty, przy licznym udziale wiernych. Ale w przypadku, gdy dziecko urodzi się chore może ochrzcić lekarz czy pielęgniarka. Co ciekawe, może to uczynić każdy, nawet niewierzący, byleby miał dobrą intencję. Gdy nie ma wody święconej wystarczy czysta woda z kranu lub mineralna.
Temu widzialnemu znakowi towarzyszy niewidzialne działanie Boga. Przez chrzest św. człowiek zostaje uwolniony od grzechu pierworodnego i innych grzechów, staje się dzieckiem Bożym i zostaje włączony do społeczności Kościoła.

Co zatem powinni wiedzieć rodzice proszący o chrzest dla swojego dziecka?

Rodzice mają obowiązek zatroszczyć się o to, aby chrzest dziecka odbył się w pierwszych tygodniach życia lub bez zwłoki, gdy dziecku zagraża niebezpieczeństwo śmierci.
Chrzest dziecka powinien się odbyć w kościele parafialnym miejsca zamieszkania rodziców dziecka.
Do godnego ochrzczenia dziecka wymaga się, "aby istniała uzasadniona nadzieja, że dziecko będzie wychowane po katolicku; jeśli jej zupełnie nie ma, chrzest należy odłożyć zgodnie z postanowieniami prawa partykularnego, powiadamiając rodziców o przyczynie" (Kodeks Prawa Kanonicznego, Kan.868 § 2). Na tym tle dochodzi czasem do nieporozumień. Ktoś jest oburzony tym, że ksiądz odmówił udzielenia chrztu. Mógł tak uczynić, gdy rodzice nie praktykują a nieraz żyją w związku niesakramentalnym, pomimo, że nie mają przeszkód do zawarcia sakramentu małżeństwa. Zatem łaska wiary zaszczepiona dziecku na chrzcie musi mieć warunki do dalszego rozwoju.
Chrzest zgłasza ojciec, matka lub prawny opiekun dziecka. Potrzebny jest wówczas akt urodzenia dziecka z USC. Chrzty w naszej parafii odbywają się na niedzielnej Mszy św. o godz.12.00. Dziecko do chrztu należy zapisać kilka tygodni wcześniej. Przy zapisie ustalamy termin katechezy chrzcielnej, na której odbywa się przygotowanie liturgiczne rodziców i rodziców chrzestnych.
Prawo Kanoniczne nakazuje obecność przy chrzcie jednego chrzestnego, dla chłopca -mężczyzny, dla dziewczynki- kobiety. Zwyczajowo jednak mamy ojca chrzestnego i matkę chrzestną. Obojga dotyczą pewne wymagania, które muszą spełnić, aby mogli zostać chrzestnymi. Zatem chrzestnym może być tylko katolik, bierzmowany, który prowadzi życie zgodnie z zasadami wiary i obowiązku, który ma przyjąć. W praktyce oznacza to, że chrzestnym nie może być osoba, która jeszcze nie przyjęła sakramentu bierzmowania (jest za młoda lub z innych powodów nie przystąpiła do tego sakramentu-zwykle jest to zaniedbanie lub lenistwo); lub też żyje w związku niesakramentalnym i z tego powodu nie może przystępować do spowiedzi i Komunii św. Warto więc dobrze przyjrzeć się kandydatom na ojca czy matkę chrzestną pod tym właśnie kątem. Jeżeli chrzestni zamieszkują na terenie parafii, w której odbywa się chrzest to nie potrzebują dodatkowego zaświadczenia. Takie zaświadczenie, że ktoś jest praktykującym katolikiem i może być chrzestnym potrzebują osoby z innych parafii. Aby je uzyskać należy się udać do kancelarii, tej parafii na terenie, której się mieszka.

Chrzest osoby dojrzałej odbywa się po odpowiednim pouczeniu o prawdach wiary i obowiązkach chrześcijańskich oraz po przejściu praktyki życia chrześcijańskiego w katechumenacie.

SAKRAMENT BIERZMOWANIA - dojrzałości chrześcijańskiej

Z katechezy szkolnej wiemy, że sakramentów świętych jest siedem. Pochodzą one w sposób bezpośredni lub pośredni od Chrystusa, a więc nie możemy tu nic dodać ani ująć. Sakrament bierzmowania wymieniany jest zwykle na drugim miejscu zaraz po chrzcie. Wynika to stąd, że pierwotnie udzielany był zaraz po chrzcie św. (musimy pamiętać, że wówczas chrzest przyjmowali głównie ludzie dorośli). Od kiedy zaczęto chrzcić przeważnie dzieci, w kościele katolickim bierzmowanie zostało rozdzielone od chrztu i przeniesione na czas późniejszy (kościół prawosławny zachował dawną formę). Na przestrzeni lat sakrament bierzmowania był udzielany w różnym wieku. Ostatnio po reformie szkolnictwa, w naszej diecezji sakramentu tego udziela biskup w trzeciej klasie gimnazjalnej.

Ważną zmianą w przygotowaniu młodzieży do sakramentu bierzmowania było przeniesienie akcentu ze szkoły na parafię. Obecnie to przygotowanie ma się odbywać w parafii w czasie specjalnej katechezy i trwać jeden rok. Gdyż jednym z ważniejszych celów tego przygotowania jest jednoczenie się nie tylko z Chrystusem, ale także pogłębianie związków ze wspólnotą parafialną, z kościołem, z duszpasterstwami, jakie działają przy parafii, do której należy kandydat do bierzmowania.

Takie przygotowanie w naszej parafii rozpoczyna się w czerwcu i kończy przyjęciem sakramentu bierzmowania w I niedzielę po Wielkanocy w kościele katedralnym. Spotkania w naszej parafii odbywają się w 2 i 4 niedzielę miesiąca po Mszy św. o godz. 8.00. Nieobecności powinny być usprawiedliwione przez rodziców. Zdarza się niestety, że ktoś przestaje uczestniczyć w spotkaniach, przez co pokazuje swoją niedojrzałość i wówczas zostaje wypisany. Stąd też wielka rola rodziców, by wspierali swoje "dziecko" modlitwą i przykładem życia.

Każdy kandydat do bierzmowania powinien posiadać indeks formacji chrześcijańskiej. W nim wpisuje się oceny z katechezy w poszczególnych klasach a także korzystanie z sakramentu pokuty w I piątki miesiąca. Z indeksem zdaje się także egzamin dopuszczający do bierzmowania a potem przydaje się w czasie przygotowania do ślubu.

Bierzmowanie nazywamy także sakramentem Ducha Św., i sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej. Ta ostatnia nazwa podkreśla fakt, że bierzmowanie to pierwszy sakrament, który młody człowiek przyjmuje całkowicie świadomie i dobrowolnie. Ma on go uzdolnić do dawania świadectwa naszej wierze we współczesnym świecie.

Wizyta w kancelarii – ŚLUB

W cyklu naszych wizyt w kancelarii pragnę poruszyć temat aktualny na wiosnę, kiedy to właśnie młodzi ludzie często planują
w najbliższych miesiącach zawrzeć sakramentalny związek małżeński. Bez
wątpienia ślub to poważna sprawa wymagająca od kandydatów do małżeństwa
wielkiej dojrzałości i przemyślanej decyzji. Starsi pamiętają, że w ustroju
socjalistycznym były dwa śluby: cywilny i kościelny.

Od 1998 roku narzeczeni nie muszą już zawierać osobno ślubu cywilnego i kościelnego. Od tego momentu ślub konkordatowy jest jednocześnie aktem prawnym i ceremonią kościelną. Wszystkie osoby wyznania rzymsko-katolickiego mogą wziąć ślub konkordatowy i uniknąć zbędnych formalności związanych ze ślubem cywilnym.

Kiedy zgłaszać ślub w kancelarii parafialnej ?

Najpierw należy zgłosić się do kancelarii parafialnej celem rezerwacji terminu.
Dobrze jest to zrobić możliwie szybko (min. 6 miesięcy przed ślubem), gdyż może się zdarzyć, że naszą wymarzoną i uzgodnioną już w innych miejscach datę
zarezerwują sobie w kościele inne pary. Zwyczajowo ślub odbywa się w parafii
Panny Młodej.

Na drugie spotkanie należy się umówić z proboszczem (można telefonicznie) na około 3 miesiące przed planowaną datą ślubu. Wówczas zostanie spisany protokół przedślubny. Na to spotkanie należy przynieść następujące dokumenty:

Dowód osobisty
Świadectwo chrztu i bierzmowania (świadectwa ważne są 3 miesiący od chwili wystawienia),
podać parafię i rok I Komunii św.
Świadectwo ukończenia nauki religii w zakresie szkoły podstawowej i średniej (wystarczy indeks formacji chrześcijańskiej)
Zaświadczenie z katechezy przedmałżeńskiej (tzw. kurs przedmałżeński)
Zaświadczenie o uczestnictwie w rozmowach Poradni rodzinnej

(Poradnia rodzinna dla narzeczonych w Katedrze czynna jest we czwartki o godz.17⁰⁰ w Domu Katechetycznym).

Na kolejnym spotkaniu:

przynieść zaświadczenia wygłoszonych zapowiedzi,
zaświadczenia z Urzędu Stanu Cywilnego – 3 egzemplarze;
zaświadczenia te ważne są 3 miesiące od daty wystawienia;
dane świadków;
można uzupełnić brakujące dokumenty,
podać dane personalne świadków ślubu,
wykazanie się znajomością podstawowych prawd wiary,
omówienie ceremonii ślubnej,

W dzień ślubu: W kościele wypada nam zjawić się trochę wcześniej.
Państwo Młodzi oraz świadkowie składają podpisy.
W zakrystii należy dostarczyć:

zaświadczenia o odbytej spowiedzi przedślubnej,
obrączki.

POGRZEB

W cyklu naszych wizyt w kancelarii doszliśmy do tematu pogrzebu. W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy, że chrześcijański sens naszej śmierci odczytujemy w śmierci i zmartwychwstaniu naszego Pana Jezusa Chrystusa, dzięki któremu nasze życie jedynie zmienia się, ale nigdy nie kończy wraz z zakończeniem ziemskiej wędrówki.

Nasz Kościół, w którym chrześcijanin umacniał się słowem Bożym i sakramentami, towarzyszy mu w jego ostatniej drodze tu na ziemi i oddaje go "w ręce" dobrego Ojca. Ofiarowuje go przez Chrystusa Ojcu i z nadzieją składa jego ciało w ziemi, wierząc, że zmartwychwstanie ono w chwale. W liturgii pogrzebowej pragniemy oddać naszą posługę zmarłemu, zanieść do Boga modlitwy w jego intencji i wyrazić naszą z nim łączność.

Przy zgłaszaniu pogrzebu należy w kancelarii parafialnej przedłożyć „Skrócony akt zgonu” z USC oraz zaświadczenie ks. kapelana o przyjęciu przed śmiercią sakramentu chorych (dotyczy to zwłaszcza zmarłych w szpitalu). Zgłoszenia możemy dokonać także poza godzinami pracy kancelarii. Najlepiej wcześniej zadzwonić i umówić się na konkretną godzinę.

Prawo kanoniczne wskazuje, że pogrzeb kościelny jest prawem każdego wiernego, który odchodzi z tego świata. Jednak są wyjątki, w jakich wierny zostaje pozbawiony prawa do pogrzebu kościelnego. Są to:
- notoryczni apostaci, heretycy i schizmatycy;
- osoby, które wybrały spalenie swojego ciała z motywów przeciwnych wierze chrześcijańskiej;
- inni jawni grzesznicy, którym nie można przyznać pogrzebu bez publicznego zgorszenia wiernych.

Jednak jak wskazuje praktyka duszpasterska, takie sytuacje zdarzają się bardzo rzadko. W uzasadnionych przypadkach wybiera się także uproszczoną i mniej okazałą formę pogrzebu.

Prawo stanowi, że liturgia pogrzebowa powinna być z reguły odprawiona w jego własnym kościele parafialnym. Takie rozwiązanie uważam za najlepsze i jest ono stosowane w naszej parafii. Po Mszy św. wierni uczestniczący w pogrzebie udają się samochodami lub zamówionym autobusem na cmentarz komunalny lub inny, na którym nastąpią dalsze obrzędy żałobne. Można skorzystać z innego kościoła, za zgodą jednak tego, kto nim zarządza i po powiadomieniu własnego proboszcza. Bo to on z mocy prawa prowadzi także w tym przypadku liturgię pogrzebu swego parafianina. Dlatego też formalności zaczyna się załatwiać od swego proboszcza, ustalając dzień i godzinę pogrzebu, a dopiero potem ustala się pozostałe szczegóły pogrzebowe.

Posługa wobec zmarłego jest obowiązkiem każdego chrześcijanina. W ten sposób oddajemy cześć ciału zmarłego, które było świątynią Ducha Świętego. Uczestnicząc w obrzędach pogrzebowych mamy pamiętać, że największą darem dla zmarłej osoby jest pełne uczestnictwo w Eucharystii czyli przyjęcie w intencji zmarłego Komunii Świętej.

Po spełnieniu obowiązku pogrzebu pozostaje pamięć, która przejawia się przez odwiedzanie miejsca spoczynku, dbanie o to miejsce, jak również modlitwa za bliską osobę, a szczególnie zamawianie intencji mszalnej za zmarłego.